Voor de toepassing van de Wet WOZ wordt een gedeelte van een gebouwd eigendom als een afzonderlijke onroerende zaak aangemerkt als dat gedeelte bestemd is om afzonderlijk te worden gebruikt. Een belastingobject voor de WOZ behoort derhalve afgebakend te worden naar de kleinst mogelijke zelfstandige eenheid.

In een procedure voor Hof Den Bosch was in geschil of een woning en een aangebouwd kantoor afzonderlijke onroerende zaken waren. Het kantoor was gelegen op een afzonderlijk kadastraal perceel. Het had een eigen ingang en sanitaire voorzieningen. Voor de nutsvoorzieningen maakte het kantoor gebruik van de aansluitingen van de woning. De woning en het kantoor had eigen huisnummers.

Het hof is van oordeel dat het kantoor over alle noodzakelijke voorzieningen beschikte om zelfstandig te kunnen worden gebruikt. Het ontbreken van eigen nutsvoorzieningen is volgens het hof niet van belang. Het kantoor en de woning zijn voor de Wet WOZ afzonderlijke onroerende zaken.

Aan de voorwaarden om beide onroerende zaken als een samenstel aan te merken is niet voldaan. Het kantoor was niet dienstbaar aan de woning en evenmin hoorden het kantoor en de woning, naar de omstandigheden beoordeeld, bij elkaar.

Naar het oordeel van het hof is ten aanzien van het kantoor terecht riool- en zuiveringsheffing geheven door de gemeente. Rioolheffing wordt ook geheven ter zake van een perceel van waaruit indirect op de gemeentelijke riolering wordt afgevoerd. Zuiveringsheffing wordt geheven van de gebruiker van een bedrijfsruimte. Het kantoor diende te worden aangemerkt als bedrijfsruimte en de eigenaar als de gebruiker daarvan, aangezien het kantoor niet bij een ander in gebruik was.